Doktor Daniel Simons’un seçici dikkat testini duymayan yoktur. Bu test esasen gündelik hayatın akışı içinde farkında olmadan pek çok şeyi kaybettiğimizin çok açık bir kanıtı durumunda. Daniel Simons söz konusu deneyi bundan yıllar önce hayat geçirdi. O dönem büyük bir yankı uyandıran testi içeriği, bir şeye odaklanırken ne çok şey ıskalayabildiğimizi yansıtıyordu.

Video yaklaşık olarak 90 saniyelik bir süreye sahip. Videoda 3 tanesi beyaz, 3 tanesi siyah olmak üzere 6 kişinin basketbol oynadığını görüyoruz. Doktor Simons hem beyaz hem de siyah takıma basketbol topu veriyor. Onlara birbirilerine pas atmalarını söylüyor. Videoyu izleyen yüzlerce deneğin olduğunu görüyoruz. Simons izleyicilerden bu pasları saymalarını rica ediyor. Bütün denekler videodaki pasları saymaya başladı ve ortaya çıkan sonucu Simons ile paylaştı. Simons cevapları aldıktan sonra deneklere şu soruyu sordu:

Peki videodaki goril nasıldı? İzleyiciler bu soruyu şaşkınlıkla karşıladı. Hiçbiri videoda bir goril olduğunun farkında bile değildi. Oysa video dikkatli bir şekilde yeniden izlendiğinde grubun orta bölümüne girerek kameraya bakan bir gorilin varlığı fark ediliyor. Bu aslında bir gorilden ziyade goril kostümü giyen bir maskot.  Elbette pas sayılarına odaklanıldığı için kimse gorili fark edememişti.

Aslında Simons’un Seçici Dikkat Testi’ni yaşamın pek çok alanına yansıtmak mümkündür. Hayatta belli alanlara kendimizi adapte ederiz ve geride kalan hiçbir şeyi gözümüz görmez. Deyim yerindeyse yapmamız gerekenlere karşı programlanmış gibiyizdir. Bir şeye odaklanmak elbette iyidir; ancak arka fonda pek çok şeyi kaçırmamıza neden olur. Eğer bir noktaya olması gerektiğinden daha fazla odaklanırsanız önünüzde yer alan fırsatları kaçırmış olursunuz.